Miło mi Was, DRODZY FRAJDOWICZE, poinformować, że wystawa zdjęć akcji Podróż za 2 uśmiechy tym razem zawitała do wesołej, rodzinnej klubokawiarni Slow Cafe. W ostatnią niedzielę ja, moja szanowna rodzinka oraz przesympatyczni właściciele tego miejsca razem główkowaliśmy jak najlepiej rozmieścić fotografie na ścianach. Po 1,5 godzinnej pracy powstał efekt końcowy, który uważam za absolutnie wyśmienity! I nie będę Wam wiele więcej w tej kwestii zdradzać. Sami się o tym przekonajcie przyjeżdżając na Wiczlino. Wszystkim tym, którzy zaglądają tu po raz pierwszy i tym, którzy jeszcze dokładnie nie wiedzą na czym polegała akcja Podróż za 2 uśmiechy, zrobię małe przypomnienie. Podróż za 2 uśmiechy to akcja promująca rodzinne podróżowanie komunikacją miejską oraz mająca na celu pozyskanie zniżki na takie właśnie przejazdy. Moim marzeniem jest, by w Trójmieście powstał wakacyjny bilet rodzinny na podróżowanie autobusami, trolejbusami, tramwajami, kolejką SKM czy teraz także PKM dla wszystkich opiekunów dzieci, bez względu na liczbę małych podopiecznych. Czyli taki uśmiech dziecka jadącego na wycieczkę i uśmiech jego opiekuna płacącego mniej za bilety...

Frajdowicze! Na początku wakacji zostałam bardzo miło zaskoczona przez dwie przesympatyczne, młode Mamy z Radia Gdańsk. Poprosiły mnie o udzielenie wywiadu na temat podróżowania z dzieckiem. Zgodziłam sie bez zastanowienia. To było bardzo ciekawe doświadzenie. Jeśli nie mieliście okazji wysłuchać tej audycji to możecie to zrobić TUTAJ. Zapraszam.   Tymczasem ja się z Wami żegnam na całe trzy tygodnie. Będę odpoczywać od komputera, telefonu i innych cudów techniki. Za to nie od podróżowania i wspólnych chwil z rodziną. Zamierzam znów trochę pokolorować życie swoich i swoich bliskich. Jeśli się uda to być może także cząstką z tego podzielę się na blogu. Trzymajcie kciuki.   Wam życzę wspaniałych wakacji. Słonecznych do samego końca. Pełnych przygód i cennych chwil z bliskimi. Do zobaczenia we wrześniu!  ...

Stoi sobie. Taka ogromna. Piękna i dumna. I ma powody. Jest największą gotycką ceglaną świątynią na świecie.  Spogląda na miasto Gdańsk z góry. Trochę zaspane jesienią i zimą, wiosną budzące się do życia, latem gorące i gwarne. Wsłuchuje się w głosy zachwytu, ochy i achy wznoszone w jednym czy drugim jej „kącie”. Na pojedyncze głosy znudzenia odwiedzających pewnie nie zwraca uwagi. Uszanuje głęboko się modlących. Rozgniewa się czasem na turystę w podkoszulku, z lodami, dzwoniącym telefonem czy błyskającą lampą w aparacie fotograficznym tu i tam. Z pewnością zaś przymyka oko na płaczące dzieci. Cieszy się z każdej jednej osoby przekraczającej jej progi. Tak już od wieków. Najpierw budowla, świątynia, od 1965 bazylika mniejsza, od 1986 roku konkatedra. Potrzebujecie jeszcze trochę cyfr? Proszę. Podobno ma 105,5 m długości, 66 m szerokości (w transepcie) i 30 m wysokości od posadzki do sklepienia. Jakby jeszcze było mało budowana była przez 159 lat, jej sklepienie wsparte jest na 27 masywnych filarach, olbrzymich okien jest aż 37, a największe z nich ozdobione jest witrażem i posiada powierzchnię 127 m2. W środku może zmieścić się aż 20 tysięcy osób (lub jak podają inne źr&oac...

Jechałam kiedyś autobusem i przez okno zobaczyłam baner na budynku: Do wynajęcia. Szybko spisałam numer i po krótkim czasie byłam już w lokalu. Zakochałam się w tym miejscu od pierwszego wejrzenia, choć w środku nie było zupełnie nic. Urzekły mnie jednak wielkie, słoneczne okna, przez które było widać park, a w piwnicy znalazłam stary fotel z lat 60-tych. To był znak. To miejsce było mi przeznaczone! Tak było ponad rok temu, ale Ciuciubabka ma dłuższą historię. Agnieszka, pani redaktor o miłym usposobieniu, kochająca dzieci, aktywna Mama. Z wykształcenia polonistka o specjalizacji edytorskiej, z zawodowej praktyki marketingowiec, z pasji przede wszystkim aktywna kobieta, lubiąca tworzyć. Osiem lat temu została Mamą. Na świat przyszła Natasza, która jak się szybko okazało, stała się jej największą inspiracją. To właśnie wtedy powstał pomysł stworzenia kawiarenki. Ale nie takiej zwykłej, jakich wiele, tylko takiej, gdzie każda Mama czułaby się swobodnie, gdzie mogłaby wypić kawę podczas gdy jej dziecko oddałoby się radosnej zabawie. Od pomysłu do realizacji czasem jest jednak długa droga. Bywa, że musi przyjść odpowiedni moment. Agnieszka miała bezpieczną pracę w dużej korporacji. Z jednej przesz�...

    Ostatni tydzień spędziłam z dziećmi na warsztatach muzycznych na Kaszubach. Poznałam tam kilka fascynujących kobiet (Magda, Wiola, Iwona, Halinka i Kasia - pozdrawiam Was serdecznie ). Po paru inspirujących rozmowach pomyślałam, że czas zrobić krok do przodu.   Zanim powstała Frajda był pomysł, by wydać przewodnik po Trójmieście dla dzieciaków i ich rodziców. Uznałam jednak, że mam jeszcze zbyt mało wiedzy, by go napisać. Dziś myślę, że choć z ilością informacji, które posiadam wciąż jestem na początku "przewodnickiej drogi", to warto do tego pomysłu wrócić i powoli, powoli zacząć go realizować.   Tak jest!!!    ...

Warszawa da się lubić,Warszawa da się lubić. Tutaj szczęście można znaleźć,Tutaj serce można zgubić. Tak sobie nucę w ostatnich dniach, ponieważ w miniony weekend sama się o tym przekonałam. Do tej pory tak naprawdę nie znałam Warszawy. Oprócz tego, że to stolica i na różne sposoby widać ją w telewizji czy filmach fabularnych kojarzyła mi się tylko z moimi wypadami na castingi do filmów czy reklam w czasach studenckich. Intercity o 6-tej rano do stolicy, casting, popołudniowo-wieczorne Intercity do Gdyni. Długo marzyłam, by zobaczyć Zamek Królewski, wjechać na 30 piętro Pałacu Kultury i Nauki i zobaczyć pomnik Fryderyka Chopina w Łazienkach Królewskich. To wszystko się udało. A nawet jeszcze ciut więcej. Niestety  na razie nie uda mi się stworzyć dla Was obszerniejszej relacji z tego wyjazdu, ale wróciłam tak oczarowana tym miastem, tak pustym o tej porze roku i tak bardzo rozbrzmiewający muzyką Chopina, że postanowiłam się tym z Wami tak na szybko podzielić. Kto wie? Może, uda Wam się wyskoczyć do stolicy na weekend jeszcze w te wakacje? Zwiedziliśmy Zamek Królewski, w 25 sekund wjechaliśmy na wysokość 114 metrów (30 piętro) Pałacu Kultury i Nauki, przespacerowal...