Wyszukiwanie po miejscu:

- Wow! Ale piękny! Taki dostojny!- Ale ledwo widać go w tej mgle. Damy radę zrobić zdjęcie?- Spróbuj.- Z lampą kiepsko.- Nie, to trzeba bez lampy.Pstryk. - To trzeba profesjonalnym aparatem zrobić, nie telefonem. Kiepsko widać. Choć….zobacz, może i słabo go widać, ale za to jak klimat jest oddany na tym zdjęciu! Tego mroku i tajemnicy!- Pokaż!…Wow! Rzeczywiście!- Dziewczyny, to jak scena z horroru. Listopad, przejmująca cisza i to ujadanie psów. Brrr. I zimno. Niesamowicie, prawda?… Ok, chyba czas na nas.  Postały, pogapiły się jeszcze chwilę, by nasycić się tą aurą tajemniczości i nieoczywistego piękna. By jak najwięcej zapamiętać, bo podróż dobiegała już końca. Każda wrażliwa na swój sposób, każda wciąż głodna wrażeń. I w duszy i w sercu każda zadowolona, bo właśnie niczym cztery muszkieterki dzielnie, odważnie przekonały się dobitnie, że na Żuławach jest zdecydowanie więcej niż wielu się wydaje.    Były cztery, cel jeden. Podbić Żuławy. Trzydniowy grafik wypchany był po brzegi eksploracją terenu i spotkaniami z mieszkańcami. Oby tylko cały ten plan wypalił - powtarzały trójmiejskie przewodniczki. Wyruszyły o świcie jednym samochodem...